โดย ชัชวนันท์ สันธิเดช

ผมเพิ่งชมรายการ Suthichai Live โดยคุณสุทธิชัย หยุ่น และได้ฟังเรื่องเล่าที่น่าสนใจมากๆ

สุทธิชัย มีเพื่อนเป็นนักธุรกิจประสบการณ์สูงคนหนึ่ง เขาทำธุรกิจที่ต้องใช้ภาษาจีน

วันหนึ่ง สุทธิชัยพบกับเพื่อนคนนี้ เพื่อนของเขามาพร้อมกับเลขาฯ หญิงคนหนึ่ง เป็นคนจีน

สุทธิชัยถามว่า เขาพูดภาษาไทยได้หรือไม่ เพื่อนจึงบอกให้สุทธิชัยลองคุยดู

เมื่อคุยแล้วจึงทราบว่า เลขาฯคนนี้พูดไทยได้พอสมควร เพราะเธอเคยมาเรียนปริญญาโทและทำวิทยานิพนธ์ที่จุฬาฯ แต่สำเนียงยังออกจีนๆ ไม่เหมือนคนไทยพูดไทย

ด้วยความสงสัย สุทธิชัยจึงถามเพื่อนว่า ถ้าอยากได้คนที่พูดได้ทั้งไทย-จีน ทำไมไม่จ้างคนไทยที่พูดภาษาจีนได้เล่า ทำไมต้องจ้างคนจีนที่พูดไทยได้ให้ยุ่งยาก?

ให้ทายว่าเพื่อนของเขาตอบว่าอย่างไร?

เพื่อนบอกว่า …

เพราะเด็กจีนความคิดกว้างไกลกว่า ทันสมัยกว่า และกล้าคิดมากกว่า ต่างจากเด็กไทยที่ขาดความคิดริเริ่ม ชอบทำตามคำสั่ง

ส่วน “ภาษา” นั้นเป็นเรื่องรอง เรียนรู้กันได้

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเลือก “เด็กจีน” เหนือ “เด็กไทย”

ฟังแล้วก็สะท้อนใจ ใครจะไปคิดว่าประเทศที่เคยเป็นสังคมแบบปิดอย่างเมืองจีน ทุกวันนี้ผลิตคนที่มีความคิดก้าวไกล ก้าวทันเทคโนโลยี

น่าตลกที่คนไทยบางส่วน ยังมองเมืองจีนวันนี้ว่าห้องน้ำสกปรก ขากถุย เป็นประเทศไร้อารยะ โดยไม่รู้เลยว่าเขาแซงเราไปไกลขนาดไหนแล้ว

ผมเคยแปลหนังสือเรื่อง “Smart Business เจาะกลยุทธ์อาลีบาบาเปลี่ยนโฉมโลก” และตกตะลึงกับความก้าวล้ำนำสมัยของเทคโนโลยีจีน จนต้องทิ้งท้ายไว้ในคำนำผู้แปลว่า

“โลกทั้งโลกกำลังก้าวหน้าไป บัดนี้เมืองไทยทำอะไรอยู่”

เขานำเราอยู่หลายช่วงตัว นาทีนี้ ต่อให้ “เดิน” ก็ยังแพ้ ต้อง “วิ่ง” ให้เร็วที่สุด อาจจะยังไม่สายเกินไปครับ

credit: ข้อมูลประกอบจากรายการ Suthichai Live 1/11/62 ชมย้อนหลังได้จาก Youtube