โดย ชัชวนันท์ สันธิเดช

เชื่อว่าหลายคนคงเคยอ่านหนังสือ “พ่อรวยสอนลูก” หรือ “Rich Dad Poor Dad”  และหนังสืออื่นๆ ในชุด “Rich Dad” ของ โรเบิร์ต คิโยซากิ กันมาแล้ว

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ ต้องขอออกตัวก่อนว่า ผมไม่ใช่ “แฟนพันธุ์แท้” ของโรเบิร์ตนะครับ แม้จะอ่านหนังสือของเขามาแล้วแทบทุกเล่ม และยอมรับในแนวคิดนอกกรอบอันเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนทั่วโลกก็ตาม

ที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเพราะผมเพิ่งแปลหนังสือ “Rich Dad’s Cash Flow Quadrant” หรือในชื่อไทยว่า “พ่อรวยสอนลูก #2 เงินสี่ด้าน” เวอร์ชั่นใหม่จบไป

พลันให้นึกสงสัยขึ้นมา (อีกครั้ง) ว่า “พ่อรวย” ที่โรเบิร์ตกล่าวอ้างถึง จนกลายมาเป็นแบรนด์ “Rich Dad” อันโด่งดังนั้น ที่จริงคือใครกันแน่?

“พ่อรวย” มีตัวตนจริงหรือ? เขาเก่งขนาดนั้นจริงหรือ? หรือเป็นเพียงบุคคลในจินตนาการของโรเบิร์ตเอง?!!

นอกจากนี้ เรื่องราวของ “Poor Dad” หรือ “พ่อจน” พ่อแท้ๆ ของโรเบิร์ตนั้น ถูกต้องตรงกันกับที่นักเขียนดังเอามาเล่าให้คนทั้งโลกฟังหรือไม่? นี่ผมก็สงสัยอีกเช่นกัน

ด้วยความข้องใจในเรื่องราวของทั้ง “พ่อจน” และ “พ่อรวย” ผมจึงลองสืบค้นข้อมูลดูในอินเตอร์เน็ต และได้รับคำตอบที่กระจ่างแจ้งในระดับหนึ่ง จึงขอเอามาเล่าสู่กันฟังกันดังนี้ครับ

เริ่มจาก “พ่อจน” ก่อน ชื่อจริงของพ่อจน คือ “ราล์ฟ คิโยซากิ” ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว ราล์ฟเคยเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของรัฐฮาวาย (ถ้าเป็นบ้านเราก็คือเป็น “ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่”) เขาไต่เต้าขึ้นมาจนเป็นหัวหน้างานด้านการศึกษาของฮาวาย ซึ่งถือว่า “ใหญ่” พอตัวเลยทีเดียว

ข้อมูลที่พบเกี่ยวกับพ่อจน ไม่ได้ขัดแย้งกับที่โรเบิร์ตเคยเล่าไว้ในหนังสือแทบทุกเล่มของเขา แต่ใครที่เคยอ่านอาจเคยนึกเหมือนผมว่า ที่จริงเขาก็น่าสงสาร เพราะนอกจากจะ “จน” แล้ว ยังถูกลูกชายเอาเรื่องราวส่วนตัวไปเล่าไว้ในหนังสือ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะมีท่วงทำนองในทาง “ลบ” ค่อนข้างมาก

แอบกระซิบอีกนิดหนึ่งว่า ในหนังสือตระกูล Rich Dad เวอร์ชั่นใหม่ โรเบิร์ตใช้คำเรียกพ่อแท้ๆ ของตัวเองว่า “พ่อผู้มีการศึกษาสูง” (My highly-educated dad) หรือไม่ก็ “พ่อผู้มีการศึกษาสูงแต่จน” (My highly-educated but poor dad) แทนที่จะเรียกว่า “พ่อจน” (Poor Dad) เหมือนอย่างเคย (สงสัยเป็นเพราะโดนด่ามาก)

นั่นคือเรื่องราวของ ราล์ฟ คิโยซากิ หรือ “พ่อจน” ทีนี้เรามารู้จัก ตัวจริง-เสียงจริง ของ “พ่อรวย” กันเสียที

ตัวตนจริงของ “พ่อรวย” เป็นที่ฉงนสงสัยของแฟนๆ หนังสือทั่วโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนฮาวาย บ้านเดียวกับคิโยซากิ ผมเคยค้นในเว็บบอร์ดของพวกฮาวายเอี้ยน พวกเขาก็อยากรู้เช่นกันว่า บุคคลปริศนาผู้ชี้ทางรวยให้คิโยซากิเป็นใครกันแน่

ในที่สุดก็ได้คำตอบว่า  “พ่อรวยตัวจริง” น่าจะเป็น “ริชาร์ด วาสส์มัน คิมิ” นักธุรกิจเจ้าของอสังหาริมทรัพย์และโรงแรมหลายแห่งในฮาวาย

ที่น่าสนใจก็คือ ถ้าข้อมูลของผมไม่ผิด ริชาร์ด คิมิ เพิ่งเสียชีวิตลงเมื่อเดือนธันวาคมปี 2008 หรือเมื่อราวๆ 4 ปีที่แล้วขณะอายุ 83 ข้อมูลตรงนี้ ขัดแย้งกับเนื้อความในหนังสือบางเล่มของโรเบิร์ตที่วางขายมาหลายปีดีดัก ที่บอกว่า “พ่อรวยเสียชีวิตไปนานแล้ว”

คาดว่าเป็นเพราะโรเบิร์ตไม่ต้องการให้คนไปรบกวนชีวิตส่วนตัวของพ่อรวย จึงจำต้องเขียนไว้เช่นนั้น

เช่นเดียวกับ “ไมค์” ที่โรเบิร์ตบอกว่าเป็นลูกชายแท้ๆ ของพ่อรวย และเป็นเพื่อนสนิทของเขาตั้งแต่สมัยเด็ก แม้จะเชื่อได้ว่ามีตัวตนจริง แต่ก็ไม่ได้ชื่อ “ไมค์” แน่นอน เพราะริชาร์ดมีลูก 6 คน เป็นชาย 3 หญิง 3 ผู้ชายคือ ฟิลิปส์, อลัน และ ดอน ไม่มีคนไหนชื่อ “ไมค์” เลย

สำหรับประวัติของ ริชาร์ด “ริชแดด” คิมิ เขาเริ่มทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในช่วงกลางทศวรรษ 1950 ขณะอายุแค่ 29 ปี หลังจากพบว่า มีนักท่องเที่ยวเดินทางมาท่องเที่ยวฮาวายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่กลับมีที่พักไม่เพียงพอสำหรับผู้มาเยือนเหล่านั้น

ต้องเข้าใจด้วยนะครับว่า เมื่อกว่า 60 ปีก่อน ธุรกิจการท่องเที่ยวของฮาวายไม่ได้โด่งดังไปทั่วโลกเหมือนทุกวันนี้ เกาะฮาวายไม่ใช่ที่เที่ยวยอดนิยมของใครๆ หาดไวกิกิที่ว่ากันว่าสวยนักสวยหนา ถ้าไม่ใช่คนฮาวายก็คงยากที่จะรู้จัก

ทว่าด้วยความเป็นคนมีวิสัยทัศน์ไกล เมื่อเห็น “โอกาสทางธุรกิจ” ดังกล่าว “พ่อรวยตัวจริง” ในวัยหนุ่ม จึงไปซื้อกิจการโรงแรมเล็กๆ ขนาด 30 ห้อง เพื่อให้คนมาพัก ซึ่งชาวฮาวายเอี้ยนที่ไม่ได้มีหัวธุรกิจต่างมองว่าเป็นการตัดสินใจที่ “บ้าบิ่น” มาก สำหรับเด็กหนุ่มอายุเพียงแค่นั้น

แต่แล้ว โรงแรมของเขากลับได้รับความนิยมอย่างสูง โดยเฉพาะจากคนท้องถิ่น เรียกได้ว่ามีลูกค้าเต็มตลอด ทำให้ริชาร์ดสามารถขยับขยายไปซื้อโรงแรมอีกหลายแห่ง (สงสัยจะใช้ Leverage เหมือนที่สอนไว้ในหนังสือชุด Rich Dad)

ทั้งนี้ ที่พักในเครือของริชาร์ด เน้นกลุ่มลูกค้าที่มีงบประมาณจำกัด โดยเฉพาะลูกค้าคนฮาวายด้วยกัน ว่ากันว่าโรงแรมของเขาขึ้นชื่อเรื่องบริการดี ห้องพักสะอาด มีข้าวของเครื่องใช้สะดวกสบาย และราคาไม่แพง

ที่น่าสนใจคือ เขาเป็นผู้ประกอบการโรงแรมคนแรกๆ ในฮาวาย ที่รับจองห้องพักผ่านทางแฟ็กซ์ (สมัยนั้นเพิ่งจะมีแฟกซ์ได้ไม่นาน) และโทรศัพท์แบบ “โทรฟรี” ไม่คิดเงิน

ด้วยทักษะและความสามารถในการทำธุรกิจ ทำให้ริชาร์ดสร้างอาณาจักรของตัวเอง จนสามารถขยับฐานะ กลายเป็นคนร่ำรวยคนหนึ่งในฮาวาย

นอกจากนี้ ด้วยจิตวิญญาณของความเป็น “ครู” ริชาร์ดจึงถ่ายทอดความรู้ในเรื่องของการขาย การตลาด และธุรกิจ ให้กับเด็กๆ ในฮาวายมากมาย

หนึ่งในลูกศิษย์ของริชาร์ดคือ “โรเบิร์ต คิโยซากิ” ซึ่งต่อมาได้เอาแนวคิดทางการเงินการลงทุนที่ได้จากเขาไปเขียนหนังสือขายจนโด่งดัง ได้แก่ หนังสือในตระกูล “พ่อรวย” หรือ “Rich Dad” นั่นเอง

ส่วนหนังสือ Rich Dad’s Cash Flow Quadrant หรือ “พ่อรวยสอนลูก #2 : เงินสี่ด้าน” เวอร์ชั่นใหม่ ฉบับภาษาไทย ที่ผมและทีมงาน Club VI มีส่วนร่วมแปล เตรียมจะวางตลาดเร็วๆ นี้ ที่ซีเอ็ดและร้านหนังสือชั้นนำทั่วไป

แย้มให้นิดหนึ่งว่า เวอร์ชั่นนี้ โรเบิร์ตได้เติมเรื่องของ “วิกฤตซับไพรม์” และ “วิกฤตแฮมเบอร์เกอร์” ในปี 2008 เข้าไป แถมยังเขียนพาดพิงถึง “ปู่บัฟฟ์” วอร์เรน บัฟเฟตต์ ของพวกเราด้วยนะ ฮึ่มๆๆๆ

—————————-

ข้อมูลอ้างอิงและภาพประกอบ

1) http://www.hawaii-aloha.com/blog/2009/02/05/hawaii-must-not-forget-this-man/

2) http://the.honoluluadvertiser.com/article/2009/Feb/01/ln/hawaii902010355.html